Ο αστερισμός του Υδροχόου είναι ένας αστερισμός του Ζωδιακού Κύκλου και δεν είναι εύκολο να τον διακρίνουμε. Συνορεύει με τους αστερισμούς Πήγασο, Ιππάριον, Αετό, Αιγόκερω, Νότιο Ιχθύ, Γλύπτη, Κήτος και Ιχθύες. Ολόκληρη σχεδόν η περιοχή στην οποία βρίσκεται ο Υδροχόος σχετίζεται με το νερό.

Ο καλύτερος τρόπος για να τον εντοπίσουμε είναι να κοιτάξουμε βόρεια από το Τετράγωνο του Πήγασου. Ακόμη και ο α' Υδροχόου, ο κύριος αστέρας του, είναι ιδιαίτερα αμυδρός. Έχει το όνομα Σανταλμελίκ. Ο β' Υδροχόου ονομάζεται Σανταλσουντ. Ο γ' Υδροχόου ονομάζεται Σανταχμπία, είναι αστέρας τέταρτου μεγέθους αστέρας και βρίσκεται στο βόρειο μέρος του αστερισμού. Ο δ' Υδροχόου έχει το όνομα Σκατ, που σημαίνει πόδι. Περιλαμβάνει παραπάνω από 90 αστέρες, ορατούς με γυμνό μάτι, υπό ιδανικές συνθήκες.

Περιέχει όμως και κάποια εντυπωσιακά σφαιρωτά σμήνη αστέρων, με το πιο γνωστό να είναι το Μ2, που είναι εύκολα ορατό με κιάλια. Ενώ το Νεφέλωμα 'Ελιξ, που βρίσκεται κοντά στο νοτιότερο άκρο του αστερισμού είναι ορατό μόνο μέσα από τηλεσκόπια. Πρόκειται για ένα πλανητικό νεφέλωμα που απέχει από την Γη 700 έτη φωτός, και είναι επίσης γνωστό ως "Το Μάτι Του Θεού".

Ο αστερισμός του Υδροχόου απεικονίζεται ως ένας νέος που ρίχνει νερό από ένα κανάτι. Το νερό αυτό καταλήγει στο στόμα του Νότιο Ιχθύος. Μάλλον πρόκειται για τον Γανυμήδη, γιο του Βασιλιά Τρώα. Ο Δίας γοητεύτηκε από την ομορφιά του και έστειλε έναν αετό να τον μεταφέρει στον Όλυμπο, όπου έγινε οινοχόος των θεών. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ο Γανυμήδης ήταν ο θεός των πηγών του Νείλου και προκαλούσε τις ετήσιες πλημμύρες, γι' αυτό τον θεωρούσαν πολύ σημαντικό.